Kitap İncelemesi & Gabriel Garcia Marquez / Benim Hüzünlü Orospularım

Kitap Adı: Benim Hüzünlü Orospularım

Sayfa Sayısı: 96 sayfa

Yaş Sınırı: +16

1000 Kitap Puanı: 6.6/10

Puanım: 1/10

Bitirdim birkaç şey söylemek istiyorum. Kitabımızda 90 yaşına giren ve hayatı boyunca kerhaneden kerhaneye koşan hiç evlenmemiş bir adamın doğum günü hediyesi olarak "el sürülmemiş" bir genç kız (14 yaşında kız çocuğu) istemesiyle başlıyor. Bu kitabın yorumlarına da gidip baktım insanlar "aşkın yaşı olmaz" diyerek 14 yaşındaki bir çocuğun 90 yaşındaki dedeye aşık olabileceğini normalleştirmişler. Kitapta anlatılan zihniyet bozuk olsa da biz sadece kahraman gözünden okuyoruz ve bu olayı tamamen normalleştirmek oluyor.

Kız çocuğu, sürekli uyuyor adam ona elini süremiyor biz de güya aşık olmalarını okuyoruz -ne aşk ama- 

Kitabın konusunda da (aşağıya bırakıyorum) bu olayın zaten bariz bir pedofili güzellemesi olduğu belirtiliyor. Özellikle son cümle???

"Benim Hüzünlü Orospularım’ın başkişisi, yaşamı boyunca hiçbir kadınla parasını ödemeden sevişmemiş yaşlı bir gazeteci. Yalnızlığının çaresini günlük, sıradan ilişkilerde aramış bu çirkin ve çe­­kingen ihtiyar, 90. yaş gününde kendine hiç alışılmamış bir armağan vermeye kalkışıyor. Eskiden tanıdığı bir genelev patroniçesini arayıp el değmemiş bir genç kızla birlikte olmak istediğini söylüyor. Patroniçe, onun bu isteğini yerine getirecek, ama yaşlı adam her ziyaretinde “uyuyan güzel” Del­ga­di­na’yı seyretmekle yetinmek zorunda kalacak, yaşamının güzünde kendisine böylesi bir oyun oynayan yazgısına boyun eğecek; ne ki bu çok özel ilişkiden o güne değin hiç tatmadığı bir aşk doğacaktır.

García Márquez, yaşlılığın hüznünü olağandışı bir aşkın coşkusuna dönüştürüyor. Belki de ölümü güzelleştirmek için... Ustanın elinden yaşlılığa, cinselliğe, aşka ve ölüme bir güzelleme." 

Kızdan bahsederken daha memelerinin tomurcuklarının patlamadığı, erkeğe benzediği vurgulanmış. Yani bedeni bile olgunlaşmamış birisine duyulan bir arzudan söz ediyoruz. Karakterimiz pek de kanaat önderi değil ancak böyle kitaplar yazılıyorsa bile bu durum normalleştirilmemeli. 

Ha verilmek istenilen mesajı anlamadım mı, anladım ancak gidilen yol yanlışsa verilen mesajın benim gözümde bir değeri yok. Aşkın insanı yaşamla tanıştıran en iyi araç olduğunu ve aşkın değerini pedofili üzerinden anlatmak bana göre çok yanlış.

Yazıma gelirsek yazarın yarım bırakmadığım ilk kitabı bu oldu. 3 kitabına başlayıp hepsini yarım bırakmıştım. Dili bana hitap etmiyor, bu kitabın konusunu da sevmediğimden bir daha okur muyum emin değilim. 

Kısa bir eleştiri olarak da bu kitabın yazarı bir Türk olsa yerden yere vurulacağına eminim ama insanlar bir insan Nobel aldı diye kötü yazamaz düşüncesinde olduğundan göklere çıkarmışlar. Sanattan anlamamaktır belki bu yorumlarım ama durum buysa umarım hep cahil kalırım. 

1/10