Kitap İncelemesi & Merve Nur Demirtaş / Zemheri

 

Kitap Adı: Zemheri

Sayfa Sayısı: 248 sayfa

Yaş Sınırı: +16

1000 Kitap Puanı: 9.4/10

Puanım: 9/10

Hayatın yaptığımız seçimlerimizden ibaret olduğu söylenirdi. Eğer böyleyse herkes gerçekten hak ettiğini mi yaşardı? Yoksa bu sadece hak ettiğini sandığı hayatı kabullenmek miydi? Doğru ya da yanlış... İki seçenekten mi ibaretti hayat? Bunu henüz bilmiyordu kadın. Soğukta kalmak nedir, bilmiyordu. Hayatın dört mevsimle sınırlı olmadığını acı bir şekilde tecrübe edecekti. Zehra, bir gecede Zühre’ye dönüşürken kaybetmeyi iliklerine kadar hissedecekti. Bu hayatın ondan neler aldığını ve karşılığında ne verdiğini ise çok geç anlayacaktı. Asla yapmam dediği şeyleri birer birer yaparken büyüyecekti.

Yazar Merve Nur Demirtaş yeni romanı Zemheri’de olgun, derin anlatımı ve gerçekçi kurgusuyla okurlarına yıllar boyu hatırlayacağı keskin bir dünya vaat ediyor.

Kitap aslında bize bazı mesajlar verilmek üzere yazılmış bunun üzerine ilişkiler, arkadaşlık, aile, aşk gibi konular inşa edilmiş. Şimdiki zaman ile yazılması benim için ilk 50 sayfada zor bir okuma olmasını sağladı. 50 sayfadan sonra alıştım. Sanırım benim için en büyük eksisi buydu ama bu tamamen kişisel tercih olduğu için yazara burada hiçbir şey diyemem. 

Yine kişisel bir tercih olarak kitaptaki romantik ilişkinin daha yüzeysel kalmasından bahsedeceğim. Yazarı burada anlayabiliyorum. Romantik kısmın vermek istediği mesajların önüne geçmemesini istemiş ve buna hak da veriyorum ama çiftimiz o kadar nahifti ki onları en azından bir 10 sayfa daha okumak isterdim. Bu tamamen yazarın 3-5 sahne ile o çift arasındaki kimyayı bize geçirme başarısından kaynaklanıyor aslında. 

Bir başka konu ise başından beri söyleyip durduğum mesaj konusu. Kitapta kadınların yaşadığı zorluklar (kimi zaman söyleyemediğimiz kimi zaman da kendimize dahi itiraf edemediğimiz o can yakıcı gerçekler) karşısında susmaması gerektiği anlatılmış. Hatta kitap sonundaki yazar notu da bir kez daha bunun üzerinden geçiyor. 

----> Yazar Notu 

"Kitaplar bir sırdaş ve yoldaş olduğu kadar aynı zamanda canımızı çok yakan bir silah da olabilirler. Tıpkı bir kâğıt kesiği gibi acıtabilirler. Bu onun gibi fiziksel bir acı olmayabilir, bu acıyı geçirecek bir ilaç ya da bir kişi bulunmayabilir. Ve ben şimdi satırlarımla birilerinin canını tekrar yakmış olabilirim.

Özür dilerim senden, okuyucu. 

Ama şimdi başını kaldır ve yalnız olmadığını kendine hatırlat. Güçlüsün ve her geçen gün biraz daha büyüyeceksin. Evet, kolay olmayacak. Ama sessiz kalmadığın sürece yalnız olmayacaksın. 

Haksızlık karşısında sakın susma."

Kitabın başlangıcındaki o nottan sonra sonunda da böyle bir not okumak beni tatmin etti.

Yazardan okuduğum ikinci kitap ve umarım daha birçok kitabını okuma şansım olur. 

İyi okumalar♡